مقالات

جنجالی ترین کفش های تاریخ

مجله مد و استایل گابیانی

امروز به بررسی تاریخچه کفش های عجیب دنیا،درمجله مد و استایل گابیانی می پردازیم و سعی داریم شما را با عجیب ترین طراحی کفش های جهان  آشنا کنیم، از کفش‌هایی که راه رفتن با آن‌ها تقریباً غیرممکن است تا کفش‌هایی که به عنوان یادبود پیشینیان فقط در موزه نگه داری می شوند.

یکی از بهترین اختراعات بشر برای محافظت از پا در تمام فصول سال کفش بوده که  در طول تاریخ طرح ها و ظواهر مختلفی به خود گرفته است. طراحی کفش ها منعکس کننده زیبایی شناسی زمان بوده که بمرور تکامل یافته اند. از زمانی که انسان به این امر پی بُرد که برای راه رفتن روی زمین و محافظت از پای خود نیاز دارد پوشش مناسبی داشته باشد، تا زمانی که اولین کفش ساخته شد و تا به امروزکه شاهد استایل های متنوعی از کفش ها هستیم، صنعت کفش دوزی دست خوش تغییرات بسیاری شده است. کفش ورزشی یا اسپورت، کفش های مجلسی، کفش پیاده روی، انواع کفش چرم همگی جز دستاورد های انقلاب عظیمی است در صنعت کفش دوزی رخ داد.

باور مردم بر این بود که اولین کفش 8000 سال قبل از میلاد ساخته شده است و در ده هزار سال پس از آن طرح های فوق العاده عجیبی از کفش ها وجود داشته است که برخی از  این طرح ها از فرهنگ های باستانی و برخی ازجوامع امروز نشات گرفته است.

کفش های بدون پاشنه

در سال 2007 میلادی کفش هایی ارائه شدند که هیچ پاشنه ای در آن ها دیده نمی شد اما طراح آن معتقد بود در این مدل کفش های بدون پاشنه تعادل حفظ شده است و جای نگرانی نیست، اما با آزمایشات پی در پی بر روی این کفش و تایید پزشکان، مضر بودن این کفش برای پای انسان تایید شد.

کفش بدون پاشنه

چکمه باله پاشنه بلند

یکی دیگر از طراحی‌های مدرن و بلا استفاده که بر روی کفش ها صورت گرفت،چکمه‌های باله است که طراحی آن بیشتر شبیه به یک شوخی با بالرین هاست. چکمه هایی با پاشنه بسیار بلند که  همانطور که گفته شد، به هیچ وجه قابل استفاده نیستند.

مشخصاً طراح این مدل چکمه ها به راحت بودن و  عملی شدن ساخت این مدل کفش فکر نکرده است به همین دلیل این کفش را به عنوان عجیب ترین کفش های دنیا برگزیده اند. در سال 1980برای اولین بار در ژاپن ترند شدند که به دلیل  آسیب رسیدن به ستون فقرات و ساق پا خیلی زود از رده خارج شدند.

کفش عجیب باله

کفش های عجیب شرق باستان (لوتوس)

蓮花鞋

چینی‌ها مردمانی با قدمت چند هزار ساله در تاریخ هستند که برای هر مرحله از زندگی خود سبک و سنت های خاصی دارند. یکی از این سنت های عجیب غریب و دردناک در مورد زن ها و دختران و کفش هایشان است.

در یکی از روستاهای کشور چین در اوایل قرن 10 بر طبق این سنت  دختران را مجبور به استفاده از کفشی می کردند که بسیار کوچک بود و باعث جلوگیری از رشد کردن پا می شد.

این کفش تا حد ممکن پا را کوچک و فشرده می کرد. در واقع پا به ابعادی کوچک به اندازه جوانه گل نیلوفر آبی می رسد به همین دلیل  نام این کفش را از گل نیلوفرآبی (لوتوس) انتخاب کرده اند.

طراحی این کفش ها بگونه ای است که  کفی آن بیش از حد خمیده و پاشنه‌ای یک شکل دارد و باعث می شد تا فرد پوشنده در میانسالی و پیری دیگر قادر به راه رفتن نباشد.

اوکوبو

おこぼ

در همان حوالی شرق باستان، ژاپنی ها نیز نوعی پاپوش به نام Okobo اختراع کردند.که شامل تکه‌های چوبی  ½ اینچی، مملو از روکش طبیعی و بدون لاک، توخالی حک شده‌اند و با یک تکه پارچه بنددار به شکل صندل روی پاها نگه داشته می‌شد. برخلاف بسیاری از کفش‌هایی که چینی ها و ژاپنی استفاده می کردند هدف از پوشیدن این کفش ها آن است که کیمونوهای بلند را از زمین دور نگه دارد تا از گل و لای و خطرات احتمالی زمین خوردن جلوگیری کند.

کفش ژاپنی اوکوبو

کاب کاب

احذیه کبکاب

منشا کاب کاب ها به خاورمیانه و کشور لبنان در اواخر قرن 14 و اوایل قرن 15 برمیگردد. از نظر زیبایی شناسی کفش هایی غیر جذاب و غیر کاربردی هستند که بیشتر جنبه دکوری دارند. و برای بلندتر کردن قد فرد پوشنده از سطح زمین ساخته شده اند.

کفی صاف با دو پایه بلند و چند اینچی که غیر طبیعی جلوه می کند،  در جلو و پشت کفش نگه داشته می شود. جنس کاب کاب ها معمولا از چرم بود و  از آنجایی که این کفش‌ها اغلب متعلق به زنان ثروتمند بودند، آن ها را مروارید دوزی می کردند و یا برای استفاده در مراسمات و عروسی ها، سطح ان ها را با نقره می پوشاندند.

کفش دامادی فرانسوی

chaussures de marié français

در اواخر قرن نهم، از یک جفت کفش زشت و بد ترکیب در فرانسه رونمایی شد. کفشی که به همه چیز شباهت داشت بجز کفش دامادی. این مدل کفش ها را تحت عنوان Bethmale  در فرانسه ، دامادها در روز عروسی خود به پا می کردند و فلسفه پوشیدن این کفش ها اثبات عشق خود به همسرشان بود.

اساس طراحی این کفش ها از نوعی پاپوش گرفته شده بود، اما دارای پنجه بزرگ و بلندی بود که به سمت آسمان کشیده می‌شد و مردم معتقد بودند هر چه سر کفش به سمت بالا می‌رفت،یعنی عشق مرد به همسرش بیشتر می‌بود.

پادوکاس

पादुका के जूते

چوب یا کفش؟ چرا هندی ها به چیز های عجیب غریب علاقه دارند؟

از عجیبترین کفش های غیر قابل استفاده ای  که تاریخ بشر به خود دیده است، کفشی به نام پادوکاس می باشد که در هندوستان ساخته شده و  فقط از یک کفی چوبی و یک نگهدارنده بین انگشت شست و انگشت دوم تشکیل شده است. نکته عجیب طراحی این کفش نداشتن رویه است که عملاً با این کفش اصلا نمی توان قدم از قدم برداشت.

بارک BARK

 ( ملقب به کفش درختی)

 

کفشی که مناسب مناطق بسیار سرد قاره اروپا مانند شبه جزیره اسکاندیناوی و  همچنین روسیه می باشد. بیشتر خانم ها برای گرم نگه داشتن پای خود از این کفش در فصول سرد استفاده میکردند و قسمت عجیب و جالب ماجرا این است که جنس این کفش از پوست درخت غان ساخته شده که پوشش چرمی آن را احاطه می کند.

آقایان هم کفش پاشنه بلند می پوشند

مردان اروپایی در حدود سده 1700 میلادی  برای به نمایش گذاشتن اوج قدرت و اقتدار خود بر این باور بودند که کفش فاکتور مهمی برای یک مرد به حساب می آید و بهتر است کفش هایی با پاشنه های بلند برای خود داشته باشند تا هم قد آن ها بندتر به نظر برسد و هم قدرت خود را نمایان کنند. در صورتی که در جوامع و نسل امروز همچنین درتمامی کشورهای دنیا کفش های پاشنه بلند برای خانم ها مورد استفاده قرار میگیرد و برای آقایان دیگر مرسوم نیست. در تاریخ آمده که شاه لویی چهاردهم(فرانسه) نیز برای خود یک کفش پاشنه بلند سفارش داده بود.

کفش مردانه قدیمی

چاپینز

Scarpe Chapin

چاپینز از دیگر کفش های عجیبی است که پیشینه آن به ایتالیا باستان بر میگردد و هم اکنون نسخه هایی از آن در موزه نگه داری می شود. کفش چاپینز در سالهای 1580 تا 1620 میلادی مورد استفاده افراد ثروتمند قرار میگرفت. پاشنه بلند، وزن سنگین، قیمت گران و چوبی بودن از ویژگی های این کفش قدیمی غیر استاندارد است.